
Δημήτρης Ροντήρης
Το γλυπτό αναπαριστά την προτομή του Δημητρίου Ροντήρη. Η προτομή είναι κατασκευασμένη από ορείχαλκο και είναι τοποθετημένη σε ένα μαρμάρινο βάθρο. Πάνω στο βάθρο είναι τοποθετημένη μία πινακίδα με το όνομα του εικονιζόμενου και την υπογραφή του γλύπτη. Ο Δημήτρης Ροντήρης ήταν ηθοποιός καθώς και θεατρικός σκηνοθέτης. Η προτομή φιλοτεχνήθηκε από τον Τάκη Παρλαβάντζα.
Τοποθεσία
Το γλυπτό του Δημητρίου Ροντήρη είναι τοποθετημένο στην Πλατεία Φλέμινγκ, στην 4η Μαρίνα Γλυφάδας.
Πατρότητα
Ο δημιουργός του γλυπτού είναι ο Τάκης Παρλαβάντζας από τον Πειραιά, με σπουδές στην Ανώτατη σχολή καλών τεχνών των Αθηνών, του Παρισίου αλλά και του Αμστερντάμ. Έχει καταπιαστεί με πολλές διαφορετικές μορφές τέχνης και έχει στο ενεργητικό του πλήθος ομαδικών και ατομικών εκθέσεων. Τα έργα του τα βρίσκει κανείς σε διάφορα μέρη της Ελλάδας από τη Σαμοθράκη έως και τη Σαντορίνη. Το 1973, βραβεύτηκε και ως συγγραφέας από την Ακαδημία Αθηνών για το βιβλίο του “Οι Αισθητικές Κατηγορίες στη Σύγχρονη Τέχνη” .
Ο Δημήτριος Ροντήρης, ηθοποιός, θεατρικός σκηνοθέτης, δάσκαλος του ελληνικού θεάτρου και της δραματικής τέχνης γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου του 19 στον Πειραιά, και πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου 1981 στα «Δικηγορικά» της Γλυφάδας. Σύζυγός του από το 1929 ήταν η Βάνα Αριστοτέλη Τσουκαλά, απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Ωδείου, με την οποία απέκτησαν στις 6 Νοεμβρίου 1943 την κόρη τους Κωστούλα Ροντήρη-Μαλάμου. Η καταγωγή της οικογένειας του πατέρα του είναι από το χωριό Πλάτανος Ναυπακτίας στην Αιτωλοακαρνανία.
Ο Δημήτριος Ροντήρης πέρασε τα μαθητικά του χρόνια στον Πειραιά, ενώ το 1915, μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο εισήλθε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων την οποία εγκατέλειψε μετά από δύο χρόνια φοίτησης. Στη συνέχεια σπούδασε Νομικά και Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως έκτακτος υπάλληλος στο Ταμείο Συντάξεως Δημοσίων Υπαλλήλων. Η πρώτη ενασχόλησή του με το θέατρο ήταν το 1917, όταν συμμετείχε ερασιτεχνικά στην Βουβή ταινία «Η προίκα της Αννούλας» του του Δήμου Βρατσάνου. Το 1918 γράφτηκε στην επαγγελματική σχολή θεάτρου Ελλήνων θεατρικών Συγγραφέων. Το 1919 έγινε δεκτός στην δραματική σχολή του Ωδείου Αθηνών και ξεκίνησε την πορεία του ως ηθοποιός στο Θέατρο Ωδείου με σκηνοθέτη το Θωμά Οικονόμου. Σπούδασε στη Βιέννη στο Ινστιτούτο Ιστορίας και Τέχνης στους τομείς του θεάτρου, της ιστορίας της τέχνης και της αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και στη σχολή σκηνοθεσίας του σκηνοθέτη Μαξ Ράινχαρτ (Max Reinhardt).
Το ντεμπούτο του Δημήτριου Ροντήρη ως σκηνοθέτη πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Ωδείου το 1928 με το έργο «Το δαχτυλίδι της μάνας». Το 1936 ανέβασε την Ηλέκτρα του Σοφοκλή στο Ηρώδειο και το 1938 στην Επίδαυρο εγκαινιάζοντας τα μετά την αρχαιότητα. Το 1944 αποτέλεσε διευθυντής Ραδιοφωνίας, την περίοδο 1935-1964 διετέλεσε καθηγητής στο Ωδείο Αθηνών. Επίσης τα χρονικά διαστήματα 1946-1950 και 1953-1955 υπηρέτησε ως γενικός διευθυντής και σκηνοθέτης του Εθνικού Θεάτρου. Η τελευταία του απόλυση από το Εθνικό Θέατρο που πραγματοποιήθηκε με ειδικό νόμο που έφερε την υπογραφή του τότε υπουργού Παιδείας είχε επιπτώσεις στην υγεία του και χειρουργήθηκε για αποκόλληση αμφιβληστροειδούς. Το 1950 ίδρυσε την «Ελληνική Σκηνή» η οποία λειτούργησε έως το 1952. Στις 31 Οκτωβρίου 1953 με Βασιλικό Διάταγμα διορίζεται μέλος της Πενταμελούς Διοικητικής Επιτροπής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, θέση στην οποία παρέμεινε για 3 χρόνια. Το 1957 έως το 1959 ανέλαβε το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με το «Πειραϊκό Θέατρο» το οποίο υπό την διεύθυνση του περιόδευσε ακόμα και σε χώρες της Βόρειας και Νότιας Αμερικής και της Ασίας. Με το «Πειραϊκό Θέατρο» τον Οκτώβριο του 1968 συμμετείχε στην Ολυμπιάδα του Μεξικού στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος της 19ης Ολυμπιάδας. Το 1968 δημιουργήθηκε μια επιτροπή, στην οποία συμπεριελήφθη ο Ροντήρης για την ανεύρεση ενός ελληνικού θιάσου ο οποίος θα επιχορηγούταν από το Υπουργείο Εργασίας για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα με μια παράσταση αρχαίας τραγωδίας στη Διεθνή Έκθεση της Οσάκα στην Ιαπωνία. Οι παράγοντες των εμπορικών επιμελητηρίων επέλεξαν ομόφωνα το «Πειραϊκό Θέατρο» ο Ροντήρης όμως για ιδεολογικούς λόγους αρνήθηκε την πρόταση καθώς δεν θεώρησε σωστό να δεχτεί ο θίασος του την επιχορήγηση ενώ ήταν και ο ίδιος μέλος της επιτροπής. Αφού δίδαξε σε πλήθος δραματικών σχολών ως σκηνοθέτης-δάσκαλος το 1970 αποσύρθηκε. Έφυγε από τη ζωή στις 20 Δεκεμβρίου του 1981
Τιμήθηκε με ελληνικά και ξένα παράσημα και με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1962 τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο Τιμής του Δήμου Αθηναίων. Το 1987 τα Ελληνικά Ταχυδρομεία τον τίμησαν με αναμνηστικό γραμματόσημο των 100 δραχμών. Το σπίτι του στην περιοχή Δικηγορικά της Γλυφάδας έχει κηρυχθεί διατηρητέο και το εσωτερικό του έχει διατηρηθεί με τα έπιπλα που είχε επιλέξει ο ίδιος. Το Πειραϊκό θέατρο φέρει τιμητικά το όνομά του.
Το μνημείο του Δημητρίου Ροντήρη είναι τοποθετημένο στην πλατεία Φλέμινγκ στην Γλυφάδα, στην περιοχή «Δικαστικά» όπου κατοικούσε και ο ίδιος. Η πλατεία δεν είναι ιδιαίτερα πολυσύχναστη ενώ η προτομή δεν είναι ιδιαίτερα ευδιάκριτη. Μάλιστα, το 2011 οι πολίτες είχαν παραπονεθεί στον Δήμο για την μεταχείριση προς το μνημείο που μεγάλου δασκάλου του θεάτρου, αφού τα δέντρα της πλατείας είχαν καλύψει την προτομή και δίπλα της ήταν τοποθετημένοι οι κάδοι σκουπιδιών της περιοχής. Σήμερα το μνημείο έχει δεχτεί βανδαλισμούς οι οποίοι έχουν καλυφθεί πρόχειρα με αποτέλεσμα να παραμένουν ορατοί, ενώ η επιγραφή με τις πληροφορίες που αφορούν την προτομή λείπει.
Όνομα Συντάκτη
Γράφει η Βασιλική Βλαχάκη, φοιτήρια του Π.Τ.Δ.Ε., του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Βιβλιογραφία
Διαδικτυακές πηγές:
https://odosell.blogspot.com
http://www.eikastikon.gr
ΕΡΤ αρχείο: Δημήτρης Ροντήρης-Αφιέρωμα
Δημήτρης Ροντήρης-Τα χρόνια της ακμής Εκπομπή «Παρασκήνιο»
Δημήτριος Ροντήρης-Τα αποτυπώματα του δημιουργού Εκπομπή «Παρασκήνιο» Διαθέσιμο στο: https://archive.ert.gr/
https://www.culturenow.gr
https://www.tovima.gr
https://www.sansimera.gr
https://www.vimaonline.gr
Ο συντάκτης φέρει την ευθύνη των κειμένων.