Ευάγγελος Αβέρωφ-Τοσίτσας
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ αναπαρίσταται με μία ορειχάλκινη προτομή που συνοδεύεται στο μπροστινό μέρος με εγχάρακτη επιγραφή του απεικονιζόμενου και στο πλαϊνό μέρος από την δεξιά πλευρά με εγχάρακτη επιγραφή το όνομα του γλύπτη και από την αριστερή οι χορηγοί του αγάλματος :
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΒΕΡΩΦ
ΤΟΣΙΤΣΑΣ
1908- 1990
Δεξιά:
ΓΛΥΠΤΗΣ Θ. Ν. ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ
Αριστερά:
ΦΙΛΟΤΕΧΝΗΘΗΚΕ ΔΑΠΑΝΑΙΣ
ΤΟΥ ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ
ΜΕΤΣΟΒΙΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΕΠΙ
ΠΡΟΕΔΡ. ΗΛΙΑ Β. ΖΟΥΒΙΑ ΤΟ
2004
Τοποθεσία
Η σημερινή τοποθεσία του γλυπτού είναι στο πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής των Ιωαννίνων ενώ η προηγούμενη τοποθεσία τους ήταν στο Παραλίμνιο Πάρκο.
Πατρότητα
Φιλοτεχνήθηκε από τον Θεόδωρο Παπαγιάννη. Ο Θόδωρος Ν. Παπαγιάννης γεννήθηκε το 1942 στο Ελληνικό Ιωαννίνων. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών µε υποτροφία. Εκτός του καλλιτεχνικού διπλώματος πήρε στη χαλκογλυπτική και γυψοτεχνική. Μελέτησε την αρχαιοελληνική τέχνη και την τέχνη της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου. Άρχισε την πανεπιστημιακή του καριέρα µε τον διορισμό του ως βοηθός στην Α.Σ.Κ.Τ. στο εργαστήριο γλυπτικής του Γιάννη Παππά. Ηγήθηκε ομάδας εργασίας σπουδαστών της Α.Σ.Κ.Τ. η οποία περιόδευσε στα Ζαγοροχώρια της Ηπείρου και αποτύπωσε πέτρινα και ξύλινα ανάγλυφα και αρχιτεκτονικά στοιχεία της λαϊκής και παραδοσιακής τέχνης. Συμμετείχε µε συναδέλφους του στη δημιουργία του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (Κ.Ε.Τ.). Γλυπτά του κοσμούν πολλούς δημόσιους χώρους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, καθώς επίσης περιλαμβάνονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές μουσείων και πινακοθηκών, όπως η Εθνική Πινακοθήκη. Έχει τιμηθεί µε πολλά βραβεία και διακρίσεις.
Ο Ευάγγελος Αβέρωφ γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας στις 17 Απριλίου του 1908. Ήταν παντρεμένος με τη Διαμαντίνα Λυκιαρδοπούλου και είχαν αποκτήσει δύο κόρες. Είχε βλάχικη καταγωγή, καθώς η οικογένειά του προερχόταν από το Μέτσοβο. Οι πρόγονοί του είχαν μακρά ιστορία με την πολιτική και γι’ αυτό ο ίδιος ήθελε να ακολουθήσει την «οικογενειακή κληρονομιά». Στα 14 του είχε ως μέντορα τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου.
Σπούδασε νομική και κοινωνιολογία, ύστερα έγινε διδάκτωρ στον τομέα των Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Λωζάνης στην Ελβετία. Ασχολήθηκε από νωρίς με τα κοινά και διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου του.
Λόγω προβλημάτων υγείας εγκαταστήθηκε στο Μέτσοβο και ακολούθησε μία ήσυχη συγγραφική ζωή.Το 1940 ζήτησε την συμμετοχή του στο μέτωπο αλλά δεν τον δέχονται, μετέχει κατόπη σε επιχειρήσεις επιδρομών.Το 1941 έγινε νομάρχης της Κέρκυρας για δύο μήνες. Συμμετείχε σε αντιστασιακές οργανώσεις στην Ήπειρο και στην Θεσσαλία όπου το 1942 συνελήφθη για την αντιστασιακή δραστηριότητά του και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία, ενώ ένα χρόνο αργότερα, το 1943, δραπέτευσε και παρέμεινε στην Ιταλία όπου οργάνωσε την ομάδα «Ελευθερία ή Θάνατος». Μετά το θάνατο του Παπάγου ασχολείται πιο ενεργά με την πολιτική. Το 1946-1964 διετέλεσε για πρώτη φορά βουλευτής Ιωαννίνων. Κατείχε τις θέσεις ως υπουργός Εφοδιασμού, Εθνικής Οικονομίας, Εμπορίου, Γεωργίας και Εξωτερικών.Την περίοδο 1974–1981 διετέλεσε υπουργός Εθνικής Άμυνας. Το 1981 ανεδείχθη πρόεδρος του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας και το 1984 έγινε επίτιμος πρόεδρός της. Συμβάλλει στο Κυπριακό ζήτημα, δηλαδή, στις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου με θέμα την ίδρυση της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας το 1959 και στη συμφωνία Σύνδεση Ελλάδας- ΕΟΚ το 1962, σύμφωνα με την οποία η χώρα κατέστη το πρώτο συνδεδεμένο κράτος με την κοινότητα. Στις 2 Ιανουαρίου 1990 πέθανε σε ηλικία 80 ετών.
Μέσω του εξωραϊστικού συλλόγου Μετσόβου προσεγγίστηκαν Έλληνες του εξωτερικού για να προσφέρουν αρωγή στο Μέτσοβο. Αργότερα με πρωτοβουλίες του Ευάγγελου Αβέρωφ ιδρύθηκε το ίδρυμα Βαρώνου Μιχαήλ Τοσίτσα στην Κηφισιά, το οποίο διηύθυνε επί 40 χρόνια, και το Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, στο οποίο δώρισε την προσωπική του συλλογή Ελλήνων ζωγράφων, και ανέπτυξε δραστηριότητες όπως η αμπελουργία, η λειτουργία οινοποιητικής μονάδας. Δημιούργησε συλλογικό εργοστάσιο ξυλουργών στο Μέτσοβο, καθώς και την Πινακοθήκη Μετσόβου, που υφίσταται έως σήμερα. Βοήθησε, επίσης και στην ανάπτυξη των Ιωαννίνων με την δημιουργία σχολείων.
Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς διασκέψεις και τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος από τον Βασιλιά Παύλο, καθώς και με Μεγαλόσταυρους άλλων χωρών.
Ο ίδιος συνέγραψε πλήθος από μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια και ιστορικές αναλύσεις.
Το μνημείο αρχικά ήταν τοποθετημένο στο Παραλίμνιο πάρκο Ιωαννίνων, όπου μεταφέρθηκε πρόσφατα στην τωρινή του τοποθεσία.
Το δεύτερο επίθετο «Τοσίτσας» το απέκτησε για να τιμήσει τον βαρόνο Μιχαήλ Τοσίτσα, λόγο της μακρινής συγγένειάς τους, της σχέσης που απέκτησαν και καθώς επίσης επειδή ο ίδιος δεν είχε παιδιά και ήταν ένας τρόπος να διαιωνιστεί το όνομα του.
Διάφοροι δρόμοι έχουν ονομαστεί με το όνομα «Αβέρωφ».
Όνομα Συντάκτη
Γράφει η Ευδοξία Μπέλλου, τελειόφοιτη φοιτήτρια του Π.Τ.Δ.Ε. του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Βιβλιογραφία
Διαδικτυακές πηγές
Παπασταύρος, Α.Ι. (2009). «ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΓΛΥΠΤΟΘΗΚΗ ένας άγνωστος
κόσμος», Κατηγορία: Καλλιτέχνες Ανακτήθηκε από: https://zsgiannina.gr
http://theodoros-papagiannis.g
https://www.sansimera.gr/biogr
http://www.biblionet.gr/author
https://www.youtube.com/watch?
https://el.wikipedia.org/wiki/
Ο συντάκτης φέρει την ευθύνη των κειμένων.
Subscribe
0 Comments
Greek